نوشته شده توسط : سارا موسوی

به جرات می توان گفت پس از پیدایش اولین تمدن ها کار در ارتفاع نیز شکل گرفت. با نگاهی گذرا به سازه های تاریخی در گذر زمان، به راحتی می توان به تاریخچه و قدمت کار در ارتفاع پی برد.
در دوران قرون وسطی کار در ارتفاع توسط کارگران غیر متخصص و آموزش ندیده انجام می شد و افرادی که مشغول به انجام فعالیت های کار در ارتفاع بودند فاقد مهارت های کافی بودند و همین امر موجب حوادث فراوان به ویژه مرگ و میر بسیاری از کارگرانی که در ارتفاع کار می کردند، می شد.
البته این مربوط به زمانی است که قوانین ایمنی و بهداشت کار امروزی،غیر مقدس و ناپاک شمرده می شدند.

پس از انقلاب صنعتی اروپا و اختراع آسانسورها و جرثقیل ها، ارتفاع سازه های دست بشر بالاتر رفت و به دنبال آن خطر کار در ارتفاع نیز بیشتر شد.
اما تدوین روش کلی و قوانین کار در ارتفاع بعد ها صورت گرفت و به نحوی می توان گفت قانون بهداشت، ایمنی و … ( HASWA )که در سال ۱۸۷۴ در کشور انگلستان منتشر شد موجب توجه به ایمنی در محل کار ، حین انجام کار و غیره شد که در نهایت باعث افزایش ایمنی و کاهش حوادث گردید.

چه کارهای را با کار در ارتفاع می توان انجام داد؟

جواب دادن به این سوال کار بسیاری دشواری است. تقریبا” هر کاری که روی زمین انجام می گیرد و حتی بیشتر از آن را نیز می توان با کار در ارتفاع انجام داد. ترمیم و بازسازی نمای ساختمان و سازه های صنعتی ، شست شو انواع نمای ساختمان و سازه های دریایی و صنعتی با آب، سیلیس و …، رنگ آمیزی و زنگ زدایی سازه های بلند بدون نیاز با جا به جایی و یا حتی تعطیل شدن کار روی سازه، پیچ رول پلاک انواع نما، عملیات های امداد و نجات و بسیاری موارد دیگر که تعداد آن ها به هزاران کار می رسد.
اما به صورت کلی می توان کار در ارتفاع را به سه دسته زیر تقسیم بندی کرد:
الف) کار در ارتفاع در محیط های صنعتی و یا کار در ارتفاع صنعتی
ب) کار در ارتفاع در محیط ها شهری و امور خدمات
ج) کار در ارتفاع با صخره ها و طبیعت

الف) محیط های صنعتی

انجام کار های مربوط به ارتفاع در انواع محیط های صنعتی مانند، نفت، گاز، پتروشیمی، صنایع فراساحل، شرکت های کشتی سازی، دکل های نفتی، توربین های بادی، کارخانجات و هر کاری که در محیط صنعتی و با استاندارد های صنعتی باید انجام گیرد.
به جز جا به جایی و نصب سازه های سنگین که توسط جرثقیل ها و ابزار آلات مکانیکی و الکترونیکی صورت می گیرد می توان گفت فعالیت های زیر، توسط کار در ارتفاع در محیط های صنعتی انجام می گیرد :
انواع تعمیر و نگهداری سازه دریایی و صنعتی
انجام بازرسی های دوره ای سازه ها ، دکل ها، توربین های بادی و …
زنگ زدایی و رنگ آمیزی که به ویژه در سازه های فراساحل مورد استفاده قرار می گیرد
شست شو و چربی و آلودگی زدایی سازه های بلند
نور پردارزی و ترمیم و تعویض نور ساختمان های بلند کارخانجات و همچنین سایر سازه های بلند
جوشکاری، برشکاری و مونتاژ و .. روی انواع سازه های فراساحل و صنعتی
انواع بازرسی های غیر مخرب در صنایع نفتی و غیر نفتی
انواع بازرسی ها رنگ، پوشش، ضخامت سنجی و …. برای کشتی ها، سکو های نفتی، دکل ها و…
اتصال و مونتاژ پل هل و سازه های ساحلی و فراساحلی

ب) محیط های شهری

بیشترین نمود این نوع از کار در ارتفاع به صورت خدمات شهری نظیر تمیز کاری نمای ساختمان است. اما واقعیت این است که امروزه کار در ارتفاع در محیط های شهری از محدوده خدمات خارج شده است. هرچند در کشور عزیزمان ایران داربست استفاده بیشتری برای انجام کار در ارتفاع دارد اما واقعیت این است که داربست های نا ایمن مورد استفاده در کشور به هیج وجه قابل اعتماد نیستند و روش اجرا داربست در ایران به شدت منسوخ می باشند.
امروزه با روش های نوین کار در ارتفاع نظیر دسترسی با طناب کار در ارتفاع در محیط هایی شهری از امور خدماتی و نظافتی فرا تر رفته و بیشتر فعالیت ها در ارتفاع قابل انجام می باشند.
به صورت خلاصه می توان اموری که در در حوزه ساختمان و فعالیت های شهری توسط کار در ارتفاع انجام می شوند را به شرح زیر اعلام کرد :
شست شوی انواع نمای ساختمان ( نمای کامپوزیت، نمای شیشه، نمای سنگی، نمای سیمانی، نمای آجری و …)

پیچ و رول پلاک انواع ساختمان
نصب و ایمن سازی انواع نمای ساختمان
نصب انواع شیشه نمای ساختمان
رنگ آمیزی انواع نمای ساختمان
بازرسی سازهای ساختمانی
نورپردازی انواع ساختمان و سازه های شهری
نصب انواع تابلو و بنر های شهری
و….

برای اطلاعات بیشتر به سایت تهران پارس راپل مراجعه کنید.



:: برچسب‌ها: کار در ارتفاع , تهران پارس راپل ,
:: بازدید از این مطلب : 242
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 28 مهر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا موسوی

موارد ایمنی کار در ارتفاع

کار در محیط های صنعتی همواره با مخاطرات بهداشتی، ایمنی و زیست محیطی همراه است. این مخاطرات در فعالیت های مختلف کاری می توانند به شکل های متفاوتی ظاهر شده و در صورت عدم برنامه ریزی و کنترل صحیح، پیامدهایی را به دنبال داشته باشند که گاهی اوقات جبران آنها به هیچ وجه امکان پذیر نیست. از این رو داشتن برنامه ای نظام مند برای شناسایی خطرات شغلی و لحاظ نمودن برنامه های کنترلی و پیشگیرانه به منظور جلوگیری از بروز پیامدهای ناگوار در محیط کار امری اجتناب ناپذیر است.”کار در ارتفاع” از جمله فعالیت هایی است که در محیط های کاری مختلف به صورت روزمره و یا برای انجام برنامه های تعمیر و نگهداری انجام می شود. شرایط خاص کار در ارتفاع،‌ آن را به فعالیتی خاص از نظر نوع مخاطرات و پیامدهای حوادث احتمالی آن تبدیل نموده است. وجود این شرایط، اقدامات خاصی را نیز به منظور حصول اطمینان از برقرار شدن ملاحظات ایمنی، بهداشت و محیط زیست نیاز خواهد داشت. در تدوین این مجموعه سعی شده تا با توجه به شرایط و ملاحظات ذکر شده، یک راهنمای کاربردی برای استفاده در زیر مجموعه های بهداشت حرفه ای ارائه شود.

کار در ارتفاع :

هر کار یا فعالیتی که موقعیت انجام آن ، در ارتفاع بیش از 2 متر نسبت به سطح مبنا انجام گیرد.

 نکات ایمنی کار در ارتفاع:                                 

 1- قبل ازشروع بکار بایستی مطمئن شد که کارگران از کار در ارتفاع واهمه ای نداشته و از لحاظ روحی روانی و جسمی حداقل فاکتورهای لازم را دارا هستند.

2- قبل از شروع عملیات کار در ارتفاع در مجاورت خطوط هوایی برق فشار ضعیف، بایستی مراتب به مسئولین و مراجع ذیربط اطلاع داده شود تا اقدامات احتیاطی لازم از قبیل قطع جریان، تغییر موقت یا دائم مسیر یا روکش کردن خطوط مجاور ساختمان با لوله­ های پلی اتیلن یا شیلنگ های لاستیکی و نظایر آن انجام شود.

3- در هنگام وقوع بادهای شدید که سرعت آن بیش از 50-40 کیلومتر در ساعت باشد، کار در ارتفاع بایستی تعطیل شود.

4- در هنگام وقوع رعد و برق های شدید، کار در ارتفاع به دلیل امکان برق زدگی به ویژه بر روی داربست های فلزی ممنوع است.

5- در هنگام بارندگی، هر گونه عملیات با استفاده از تجهیزات برقی بویژه جوشکاری برق و همچنین در شرایطی که سطوح کار در اثر ریزش باران لغزنده می­ شود، ممنوع است.

6- در هنگامی که نور کافی در محیط عملیات وجود نداشته باشد و یا در شرایطی که به علت گرد و خاک، مه و یا بارش باران و برف، میزان دید کافی نباشد، بایستی عملیات کار در ارتفاع تعطیل گردد.

7- مجریان عملیات کار در ارتفاع بایستی حداقل دارای قدرت دید 10/4 با عینک و یا بدون عینک باشند.

عامل کار در ارتفاع:

فردی است که آموزش های متناسب با نوع کار در ارتفاع را حسب شرایط گذرانده و نسبت به اخذ گواهینامه مربوط از مراجع ذیصلاح آموزشی اقدام نموده و قادر به انجام کار بصورت ایمن می باشد .

حفاظت از سقوط:

مجموعه تدابیر و اقداماتی است که به منظور پیشگیری از سقوط یا کاهش عوارض و صدمات ناشی از آن انجام می شود .

ایمن سازی کار در ارتفاع:

 در فرآیند ایمن سازی عملیات کار در ارتفاع 3 مرحله وجود دارد:‌

1-پرهیز از کار در ارتفاع و یا انجام بخش هایی از آن در سطح زمین در شرایطی که این امکان وجود داشته باشد.

2-در صورتیکه الزاماً کار می­ بایست در ارتفاع انجام گیرد از روش ها و تجهیزاتی استفاده شود  که خطر سقوط افراد در حین کار را از بین ببرد

3- در شرایطی که امکان از بین بردن خطر سقوط وجود نداشته باشد از روش ها و تجهیزاتی استفاده می شود که ارتفاع سقوط و شدت صدمات ناشی از سقوط را کاهش  می دهد .

روش های ایمن انجام کار در ارتفاع :

الف-سامانه محدود کننده:

سامانه ای است که از قرارگیری فرد در وضعیت سقوط جلوگیری می کند و به دو شکل عمومی نظیر، نرده حفاظتی و فردی شامل نقطه اتصال، لنیارد و کمربند حمایل بند کامل بدن مورد استفاده قرار می گیرد.

ب-سامانه متوقف کننده :

سامانه ای است که با استفاده از تجهیزات مناسب ، در صورت انجام سقوط ، با جذب انرژی ناشی از سقوط باعث کاهش شدت صدمات و جراحات وارده به عامل کار در ارتفاع کار می گردد . که به دو شکل فردی شامل ،کمربند حمایل بند کامل بدن ، طناب ایمنی و نظایر آنها و عمومی مانند تور ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد .

ج-دسترسی با طناب :

این روش شامل دو سامانه ایمن مجزا می باشد : یکی به عنوان طناب دسترسی و دیگری تحت عنوان طناب پشتیبان عمل می نماید که شامل ، کمربند حمایل بند کامل بدن همراه با وسایل دیگری برای صعود و فرود به جایگاه کار، و یا از آن و نیز موقعیت استقرار مناسب استفاده می شود .

فاصله ایمن :

حداقل فاصله ای است که برای جلوگیری از برخورد فرد هنگام سقوط با سطح مبنا مورد استفاده قرار می گیرد.

در این بخش از مقاله به معرفی برخی از تجهیزات و لوازم ایمنی کار در ارتفاع می پردازیم:

لنیارد : طناب یا تسمه ای است که به منظور ایجاد ارتباط بین عامل کار در ارتفاع با نقطه یا طناب تکیه گاه یا سازه ثابت با کمترین ایجاد مزاحمت مورد استفاده قرار می گیرد.

کمربند ایمنی : وسیله ای است از جنس الیاف طبیعی یا مصنوعی با ترکیبات پلیمری که ناحیه کمر را می پوشاند.

حمایل بند کامل بدن (هارنس ): پوششی است از جنس الیاف با ترکیبات پلیمری و مقاوم که عموما از انتهای بالای ران تا روی سطح کتف را پوشانده و توسط قلابهایی که به روی آن متصل است ، فرد را به سایر تجهیزات سامانه های کار در ارتفاع وصل می کند.

قلاب قفل شونده ( کارابین ): ابزاری است حلقه ای شکل که برای اتصال اجزاء سامانه های کار در ارتفاع به یکدیگر ، مورد استـــفاده قرار می گیرد و به دو شکل پیچی یا قفل خودکار ، ایمن می گردد .

شوک گیر : ابزاری است که در روش های ایمن انجام کار در ارتفاع، به منظور کاهش اثر نیروی ضربه حاصل از سقوط، مورد استفاده قرار می گیرد .

انواع طناب : تکیه گاهی ، عملیات ، ایمنی ، دینامیکی ، نیمه استاتیک ، پشتیبان طناب تکیه گاهی

پشتیبان طناب تکیه گاهی : طنابی است انعطاف پذیر که از یک سمت به تکیه گاه ایمن متصل گردیده و به منظور حفاظت و محدود سازی فرد در برابر سقوط عمل می کند .

طناب عملیات : طنابی از نوع تکیه گاهی است که برای حالت معلق ، موقعیت گیری و محدودسازی فرد در عملیات صعود و فرود مورد استفاده قرار می گیرد .

طناب ایمنی : طنابی از نوع تکیه گاهی است که در زمان سرخوردن عامل کار در ارتفاع ، از دست دادن موقعیت اولیه وی عمل نموده و فرد را در حین سقوط متوقف می نماید .

طناب دینامیک : طنابی است با خاصیت کشسانی که برای جذب شوک ناشی از سقوط و به حداقل رساندن نیروی برخورد مورد استفاده قرار می گیرد.

انواع نردبان : یک طرفه قابل حمل ، دو طرفه ، ثابت ، ریلی ، ثابت سقفی ( پله مرغی ) ، کشویی ،

طنابی داربست : ساختاری است موقتی ، که برای ایجاد یک یا چند جایگاه کار به منظور حفظ و نگهداری کارگران و مصالح در ارتفاع و فراهم نمودن دسترسی کارگران به تراز بالاتر، مورد استفاده قرار می گیرد و به انواع ثابت ، متحرک ، دیوارکوب ، معلق و نردبانی تقسیم می شود.

اجزاء داربست : پایه ، کفشک ، تیر ، دستک ، اتصالات یا بست ها ، راه دسترسی ، کف پوش سکو ، پاخور ، تیر میانی حفاظتی ، تیر بالایی حفاظتی ، بالشتک ،

صفحه پایه بالشتک : صفحه ای است از جنس چوب ، فلز و یا بتن که برای گسترش بار وارده از لوله پایه یا کفشک به زمین مورد استفاده قرار می گیرد .

راه دسترسی : برای رسیدن ایمن عامل کار در ارتفاع کار به تراز مربوطه مورد استفاده قرار می گیرد .

مهار: قطعه ای است که به صورت مایل و افقی در ترازهای مختلف بر روی داربست نصب گردیده و به عنوان باربر عمل می کند .

بادبند : قطعه ای است که در طول ، عرض یا ارتفاع ( عمودی یا مورب ) برای جلوگیری از حرکت جانبی در داربست نصب می گردد.

بالابر سیار : ماشین سیاری است که برای انتقال افراد برای کار در ارتفاع ، از داخل سکو ( محفظه ایمن ) استفاده می شود با این دید که افراد می توانند در یک موقعیت دسترسی خاص به داخل سکو سوار یا پیاده شوند و به دو گروه اصلی زیر تقسیم می شوند :

گروه الف : بالابر سیاری که تصویر عمودی مرکز ثقل بار همواره داخل خط واژگونی است.

گروه ب : بالابر سیاری که تصویر عمودی مرکز ثقل بار ممکن است خارج از خط واژگونی باشد .

و براساس نوع حرکت به سه گروه زیر تقسیم می شوند:

نوع اول : بالابر سیاری که حرکت آن فقط در موقعیت ترافیکی مجاز می باشد.

نوع دوم : بالابر سیاری که در زمان بالا بودن سکو می تواند حرکت نماید و بالابر از مکانی بر روی شاسی کنترل می شود .

نوع سوم : بالابر سیاری که در زمان بالا بودن سکو می تواند حرکت نماید و بالابر از درون سکو کنترل می شود.

ضریب ایمنی : نسبتی است که از تقسیم حداکثر نیروی وارده به سازه که می تواند سازه در برابر شکست یا تخریب مقاومت نموده به نیروی وارده ناشی در زمان بهره برداری که به همان عضو وارد می گردد . این ضریب هرگز نباید (کمتر از 4/2) باشد.

استانداردهای کار در ارتفاع بر اساس استانداردهای( 92A ANSI  و BSEN 280):

حد بار کاری : حداکثر باری است که توســط بخشی از تجهیزات در وضعیت مشخص شده توسط شرکت ســازنده ، مجاز به بهره برداری و استفاده از دستگاه یا تجهیزات می باشد .

بار کاری ایمن(SWL) :حداکثر حمل بار در شرایط ایمن که برای بخشی از تجهیزات ، در وضعیت های مشخص در نظر گرفته می شود.

برای اطلاعات بیشتر به سایت تهران پارس راپل مراجعه کنید.



:: برچسب‌ها: کار در ارتفاع , تهران پارس راپل ,
:: بازدید از این مطلب : 232
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 23 مهر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا موسوی
کارهایی که در محیط های صنعتی انجام می شوند، همواره با خطرات مختلفی روبرو هستند. در این مطلب به بررسی نکاتی می پردازیم که باید برای پیشگیری از وقوع هرگونه مشکل در زمان کار در ارتفاع، رعایت شوند.

خطرات کارها و فعالیت های متفاوت می توانند صورت های مختلفی داشته باشند و اگر برنامه ریزی مناسبی برای آنها انجام نشود و کنترل مناسبی صورت نگیرد، مشکلاتی را در پی خواهد داشت که بعضا جبران ناپذیر خواهند بود. به همین جهت داشتن برنامه های منظم و دقیق جهت شناسایی خطرات و اقداماتی برای کنترل وضعیت و پیشگیری از وقوع رخدادهای ناگوار امری مهم و ضروری محسوب می شود.

کار در ارتفاع از سری فعالیت هایی می باشد که به صورت روزانه یا در بازه های زمانی تعیین شده در محیط های مختلف انجام می شود. شرایط خاصی که کار در ارتفاعات دارد باعث می شود نکات ایمنی مورد نیاز بیشتری داشته و مدیریت آن از لحاظ بهداشت و ایمنی سخت تر و مهم تر باشد. در این مطلب یک راهنمای کاربردی برای مدیریت پروژه های کار در ارتفاع در اختیار شما قرار می دهیم. 
نکات مهم کار در ارتفاع

نکات کلی که برای کار در ارتفاع باید رعایت شوند

کار هایی که ارتفاع آن ها از سطح زمین ۲۰ متر یا بیشتر باشد، کار در ارتفاع نامیده می شود. به همین دلیل در این مدل فعالیت ها بررسی اقدامات کنترلی لازم برای پیشگیری از سقوط بسیار لازم و ضروری می باشد. ایمن سازی عملیات های کار در ارتفاع شامل ۳ مرحله است:

  1. تمام کار هایی که می شود بر روی زمین انجام داد، باید روی سطح زمین انجام شوند و تا جاییکه که امکان دارد از کار در ارتفاع پرهیز گردد.
  2. در صورتی که لزوم کار در ارتفاع وجود دارد باید از تمامی ابزار ها و روش هایی که از سقوط افراد پیشگیری می کنند، استفاده نمود.
  3. اگر شرایطی وجود دارد که نمی توان خطر سقوط را از بین برد، باید ابزار و تجهیزات و روش هایی را استفاده نمایید که صدمات و خطرات سقوط احتمالی را به حداقل برساند.

برای کار در ارتفاع برنامه ریزی داشته باشید

برنامه ریزی کردن برای عملیات های کار در ارتفاع نیاز به وجود یک عملیات متمرکز دارد. در اینگونه عملیات ها هدایت و مدیریت تیم ها بر عهده گروهی از متخصصان متعهد و با تجربه باید باشد که به عملیات و نحوه کار و نحوه ایمن سازی آن احاطه داشته باشند. مدیریت این پروژه ها در سه مرحله شناسایی کردن خطرات، آنالیز کردن آن ها و پیش بینی های لازم برای اقدامات کنترلی می باشد.

شناسایی کردن خطرات موجود

در این مرحله باید شرایط و محل کار کاملا و بطور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد تا با بررسی و در نظر گرفتن هرگونه خطری مانند سقوط کردن اشیا و ابزار یا انسان ها، لغزیدن روی سطوح کار و… از وقوع این خطرات پیشگیری شود.

آنالیز کردن خطرات

در این مرحله از مدیریت و برنامه ریزی برای کار در ارتفاع، باید تمام مواردی که در ایمنی کار تاثیرگذار هستند، مانند ایمنی و استحکام سطوحی که کار بر روی آنها انجام می شود، ارتفاع کار، حفاظهای جانبی، میزان لغزدگی سطوح کار و… با توجه به میزان صدمات و خساراتی که وارد می کنند و میزان خطری که دارند، مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته و اقدامات اصلاحی برای رفع آن ها تعیین شود.

پیش بینی اقداماتی جهت کنترل وضعیت در زمان خطر (سقوط اشیا، سقوط افراد)

در این مرحله که مرحله سوم مدیریت پروژه های کار در ارتفاع می باشد باید بر اساس بررسی ها و تجزیه و تحلیل های صورت گرفته درباره خطرات احتمالی، جزییات کار مشخص شود. جزییات کار شامل تاسیسات و تجهیزات لازم، امکانات مورد نیاز، میزان تجربه مورد نیاز برای کارگران و مجموعه اقدامات حفاظتی و کنترلی و اجرایی می باشند.


کنترل وضعیت در زمان وقوع خطرات کار در ارتفاع

پیشگیری از سقوط اشیا

یکی از خطراتی که ممکن است خسارات جبران ناپذیری در پی داشته باشد، سقوط اشیا از ارتفاعات زیاد است که ممکن است به افرادی که روی سطح زمین و نزدیک محل کار ایستاده اند اصابت کرده وموجب صدمات گاها جبران ناپذیری شود. به همین دلیل لازم است که نکات ایمنی زیر در این باره رعایت شود:

به دلیل احتمال بالای سقوط اشیا و یا افراد، باید حتما از توری ها یا شبکه های مخصوص استفاده نمایید.

انجام دادن کار و یا عبور کردن از محلی که در آنجا کار در ارتفاع انجام می گیرد، بدون مجوز مهندس ایمنی کار،ممنوع می باشد.

منطقه ای که ممنوع العبور اعلام می شود باید با استفاده از علائم و نماد هایی که هشدار دهنده هستند و از ورود افراد جلوگیری می کنند،مشخص شوند.

در صورتی که لازم است در محل ممنوعه کاری انجام شود باید تمام نکات ایمنی رعایت شده و با احتیاط های لازم باشد و حتما زا تجهیزات ایمنی مخصوص، به ویژه کلاه ایمنی استفاده شود.

پیشگیری از سقوط افراد

برای پیشگیری از سقوط افراد باید حتما سطوح کار از لحاظ عدم لغزندگی، عرض کافی، داشتن حفاظ مناسب بررسی شوند و کارگران نیز فقط در صورت لزوم در ارتفاع کار انجام داده و حتما تجهیزات ایمنی مخصوص همراه داشته باشند. اما هرچقدر هم که نکات ایمنی رعایت شود، باز هم نمی توان امکان بروز خطرات را به صفر رساند و امکان رخ دادن خطراتی که مهم ترین آن ها سقوط افراد می باشد وجود دارد. موارد زیر از جمله اقداماتی است که باید در زمان رخ دادن این حوادث انجام داد:

  • حفظ کردن خونسری و متوقف کردن ابزار یا عملیات
  • قطع کردن برق(اگر سقوط بر اثر برق گرفتگی رخ داده باشد)
  • چک و بررسی علائم حیاتی در صورت بالا بودن شدت صدمات وارده
  • تشخیص قسمت های آسیب دیده فردی که حادثه برایش رخ داده است
  • آتل بندی اعضای شکسته بدن فرد و عدم حرکت دادن او
  • تماس با اورژانس برای امداد رسانی بهتر در صورت نیاز

موقعیت انجام عملیات

از جمله مواردی که باید در زمان تجزیه و تحلیل خطرات کار بررسی گردد موقعیت انجام عملیات می باشد. حفاری های موجود که بدون پوشش هستند، خطوط انتقال برق هوایی، تاسیسات زیر زمین و… از مواردی هستند که باید وضعیت آن ها در محل انجام پروژه به صورت کامل مورد بررسی قرار گیرد. در صورتی که این موارد نیاز به پیشبینی تمهیداتی هستند، حتما موارد لازم برای جلوگیری از بروز حوادث در نظر گرفته شود.

در صورتی که پروژه نیاز به خاکبرداری و حفاری دارد، حتما باید وضعیت کابل های برق زیر زمینی در منطقه ای که قرار است عملیات در آنجا انجام شود، مورد بررسی قرار بگیرد و از مراجع ذیربط استعلام گرفته شود و در صورت لزوم اقدامات امنیتی مانند قطع برق، حفاظت مسیر برق و… توسط مراجع مربوطه انجام شود.

قبل از شروع پروژه کار در ارتفاع، اگر محل عملیات در مجاورت خطوط هوایی برقی می باشد، باید حتما به مسئولین ذیربط اطلاع داده شود تا اقدامات لازم مانند قطع جریان برق، تغییر مسیر سیم های برق و… را انجام دهند. این خطوط به دلیل مشکلات و خطرات زیادی که می توانند ایجاد کنند، اهمیت بسیار زیادی دارند.

کسانی که در زمینه اجرای پروژه های کار در ارتفاع فعالیت می کنند باید حداقل قدرت دید ۱۰/۴ داشته باشند. سلامتی کامل داشته و ترس از ارتفاع نداشته باشند. توانایی سمعی بالا به جهت شنیدن صدای همکاران خود و صداهای هشدار در زمان کار نیز امر مهمی برای محسوب می شود.

برای کسب اطلاع بیشتر به سایت تهران پارس راپل مراجعه کنید.
موقعیت های انجام عملیات در زمان کار در ارتفاع

 



:: برچسب‌ها: کار در ارتفاع , تهران پارس راپل ,
:: بازدید از این مطلب : 205
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 20 مهر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سارا موسوی

کار در ارتفاع، شاید با شنیندن نام شغل کار در ارتفاع فکر کنید که با شغلی بسیار خطرناک رو به رو هستید اما اشتباه می کنید. کار در ارتفاع با رعایت ایمنی کامل جز شغل های کم خطر و بسیار ایمن است. شاید کمتر کسی باشد که کار در ارتفاع و مکان های بلند را بدون داربست به عنوان شغل خود برگزیند.

کار در ارتفاع با طناب ، به وقت و هزینه بسیار کمتری نسبت به دیگر راه و روش ها نیاز دارد. کسی که با طناب کار می کند ، می تواند در این روش کاملا مسلط به سطح ساختمان باشد و کارش را راحت تر انجام دهد.

بیمه

 کسی که کار در ارتفاع را انتخاب می کند باید حتما بیمه شود زیرا اگر ایمنی را رعایت نکند ، ممکن است آسیب های بسیار را متحمل شود . خدمات کار در ارتفاع بدون استفاده داربست انجام می شود که با ایمنی کامل و تا حد امکان بدون حوادث احتمالی می باشد.

 همچنین هزینه کار در ارتفاع به مراتب بسیار ارزان تر از خدماتی که روی داربست انجام می شود ، می باشد. همین طور این کار سختی های بستن و باز کردن داربست را ندارد و فضایی هم اشغال نمی کند.

ایراتا چیست؟

اشخاصی که تا کنون از امکانات و خدمات دست یابی با استفاده نکرده اند ، بیش تر اوقات ‏چنین نظر هایی را بیان می کنند:‏
‏این کار بسیار خطر ناک و ریسک پذیر است.
چرا باید یک شخص از جایی آویزان شود و جان خود را به خطر بیندازد؟
‏ اصلا مگر می شود وقتی از یک طناب آویزان می شویم کار هم انجام بدهیم؟
آیا کاری برای حفظ سلامتی کسانی که این کار ها را انجام می دهد انجام شده است یا نه؟
جواب واضحی که توسط افراد متخصص شرکت های مختلف ایراتا داده می شود بدین شرح است: کار کردن با ‏طناب مثل هر کار دیگری خطرات خاص خودش را دارد.

مدیریت ریسک

 اما با شناسایی و دسته بندی خطر های موجود در این کار ‏و قبول کردن و مدیریت ریسک و فهمیدن راه پیشگیری از رخ دادن خطر ، این کار نه تنها ایمنی بسیار ‏بالایی دارد بلکه می تواند تا حد بسیار بالا و قابل قبولی به هدف اصلی خود که انجام کار بدون خطر و ریسک است بسیار نزدیک شود.
ایراتا یا همان اتحادیه تجاری دسترسی با طناب صنعتی به عنوان مرجع بین المللی دسترسی صنعتی با طناب به وجود آمده است. 

هدف اصلی این اتحادیه که در بر دارنده اهداف دیگر است ، توسعه و ارتقا نظام ایمنی خود در سطوح مختلف ملی و بین المللی می باشد.

ایراتا پشتیبانی از شرکت هایی که عضو هستند و تکنیسین های که آموزش کامل دیده اند و همین طور فراهم آوردن امکان کار کردن و فعالیت به درد بخور آنها در شرایط امن و بدون خطر را به عنوان یکی از هدف های خود دنبال می کند.

irata

و از همان موقع ‏irata‏ با توسعه روش های کاری و روال های مختلف سه برنامه آموزشی جامع جهت بهینه سازی و کنترل قوانین کار در ارتفاع به وجود آورده است.

 

در سال ۱۹۹۴ بود که ایراتا راهنمای اصلی کار با طناب را مورد انتشار قرار داد. راهنمای مورد بحث تمام ‏شرکت های مرتبط را وادار یکپارچه سازی روش های کار با طناب مطابق با قانون های موجود سلامت و ایمنی نمود. با انجام این کار روش کاربردی و عملی کار با طناب مشخص و واضح شد.

این راهنما ادوات و ابزار ها و همین طور راه هایی را که کارکنان کار در ارتفاع و استفاده کنندگان روش های کار با طناب باید به کار ‏ببرند را واضح و مشخص کرد.
تمام شرکت هایی که تحت قوانین ‏ایراتا فعالیت دارند باید از لحاظ رعایت قوانین ‏ایراتا مورد رسیدگی های مختلف دوره ای قرار بگیرند.‏‎ ‎رسیدگی ها هم در زمینه کیفی و هم در ‏زمینه فنی انجام می شود.
از سال ۱۹۹۲ تمام اشخاصی که در حوزه های مرتبط صنعتی کار می کنند مجبور به گذراندن دوره های آموزشی مختلف ایراتا شده اند.
اکنون بعد از حدود ده سال از این که گام های شروع این کار برداشته شد.

بازار کار

 نیرو های بسیار زیادی از اشخاص ‏متخصص آموزش دیده که مهارت های کاری خود را با قانون و آموزش های دارای هدف همسان ‏سازی کرده اند در بازار کار قرار دارند.

به دلیل وجود این افراد شرکت های کار در ارتفاع می تواند هر خدماتی در زمینه های مختلف کاری ارائه دهند و کسانی که از این شرکت های سرویس می گیرند هم با اعتماد و اطمینان و به خوبی از این توانایی ها بهره مند می شوند.

از انواع خدمات کار در ارتفاع میتوان از نورپردازی نما, نقاشی نما,جورشکاری و برشکاری ,نصب تابلو و بنر, پیچ و رولپلاک نما و … نام برد. 

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت تهران پارس راپل مراجعه کنید.

 



:: برچسب‌ها: تهران پارس راپل , کار در ارتفاع ,
:: بازدید از این مطلب : 298
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 19 مهر 1399 | نظرات ()